پر

اولین کتابی که در این وبلاگ مورد بررسی من قرار میگیرد ، کتاب «پر» است. نوشته ی «شارلوت مری ماتیسن».

کتاب داستان عجیبی دارد. وقتی شب پنجشنبه شروع به خواندنش کردم عصر جمعه آن را تمام کردم. منظورم از عجیب ، وادار کردن داستان به خواندنش است. وقتی تقریبا پا از صفحه ی 30 فراتر می رود انگار فکر آدم شروع میکند به پیشگویی داستان و وجود آدم وسوسه می کند به ادامه ی خواندن
رمان پر یک اثر به تمام معنا دراماتیک است که دریافت یک پیام کلی از آن خیلی ساده است. آن پیام را در آخر کتاب ذکر کرده است:
گاهی وقتها سعادت پشت یک پیچ منتظر ماست..
و این همان چیزی است که ماتیسن می خواست در انتهای داستان به خواننده القا کند. به طور کلی این رمان می خواست حداقل 1 پیام داشته باشد که در این تصمیم هم موفق شد. پر از لحاظ دراماتیکی حتی از فیلمنامه ی Titanic هم قوی تر است. و این یکی از وجوه قدرت ماتیسن در داستان نویسی عاشقانه را به نمایش می گذارد.
ماتیسن در این اثر به نوعی از رمانتیسم پیروی کرده ، اما گوشزد میکند که انتهای این رمان می توانست به پیروی از خرد (با حفظ جنبه ی رمانتیسم) ختم شود. به هرحال از نظر من این اثر رمانتیسم از روشنگری دفاع نکرده بود اما حداقل به مخالفت با آن هم نپرداخته بود(بر خلاف سایر آثار رمانتیسم) که این هم خود نقطه ی قوتی محسوب می گردد..

رمان «پر» یکی از رمانها مورد توجه قشر جوان و خصوصا عاشقان است و از این لحاظ هم آن را مورد تشویق قرار میدهیم چرا که رسالت خویش را در ترسیم یک تراژدی آمیخته با رمانتیسم کاملا به انجام رسانده است...

سعی خواهم کرد این رمان را مجددا بخوانم و نقد خود را بر آن کاملتر نمایم..